Από Αριστερή Συμπόρευση 10 Σεπτεμβρίου
2014
του
Δ. Πετρόπουλου
"Για να αναπτυχθεί μέσα από την
κίνηση της κοινωνίας το αναγκαίο πολιτικό και κοινωνικό μέτωπο για την
ανατροπή, που απαιτεί η εποχή μας."
Συστατικό στοιχείο των μνημονιακών
πολιτικών (ήδη από το 2011) αποτέλεσε η υπερφορολόγηση της ακίνητης περιουσίας.
Εκίνησε με το ΕΕΤΗΔΕ (μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ) το Φθινόπωρο του 2011,
συνεχίστηκε με το ΕΕΤΑ για να μονιμοποιηθεί (και να επεκταθεί) σήμερα με τη
μορφή του ΕΝΦΙΑ. Κάθε μία από τις εκδοχές αυτές αποτέλεσε (και αποτελεί) μια
μορφή βάρβαρης και εξωπραγματικής
φορολόγησης (ειδικά για τα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα) που δικαίως
βαφτίστηκαν ως “χαράτσια”:
“Χαράτσι: Πρόκειται για ατιμωτικό
κεφαλικό φόρο, ο οποίος επιβλήθηκε από τους πρώτους χρόνους του Ισλαμισμού. Ήταν
η αποζημίωση για την παραχώρηση του δικαιώματος να ζει κανείς και να λατρεύει
τον θεό του. Κάθε χριστιανός από το δωδέκατο έτος της ηλικίας του και μέχρι τον
θάνατό του όφειλε να εξαγοράζει κάθε χρόνο την άδεια αυτή. Πλήρωνε τον φόρο και
παραλάμβανε από τον εισπράκτορα την προσωπική του απόδειξη, η οποία λεγότανε
χαράτσι. Η απόδειξη ήταν χάρτινη και είχε κάθε χρόνο διαφορετικό χρώμα, έφερε
δε το εξής κείμενο:
ο φέρων το παρόν έχει
την άδειαν να φέρη επί έν έτος την κεφαλήν επί των ώμων του”